Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağappaq — sif. Tamamilə ağ, lap ağ. Ağappaq qar kimi. Ağappaq süd kimi. Ağappaq köynək. Ağappaq süfrə. – Ağappaq yollardan elə bil bu an; Ağ mərcan taxıbdır dağlar boynuna. B. V.. Bacadan burulaburula qalxır; təzə qar kimi ağappaq tüstü. R. R.. // Zərf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kağız — is. 1. Üzərində yazı yazılan, yazı çap edilən, rəsm çəkilən, yaxud başqa məqsədlər üçün işlədilən, ağac kütləsindən və s. dən hazırlanan xüsusi material. – Pul qalmadı, baxmışam hesabə; Getdi qələmə, kağız, kitabə. M. Ə. S.. Susuram önündə o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qar — is. Qışda müxtəlif şəkillərdə, ən çox ulduz şəklində yağan və hər tərəfi örtən donmuş ağappaq su kristalcıqları. Qar yağır. Yumşaq qar. Sulu qar. Qar kimi ağ. Qar yığını. – Qar yerin yorğanıdır. (Ata. sözü). Göyün üzünü qar havasına məxsus bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kafurvəş — ə. və f. kafur rəngli, dümağ, ağappaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
apağ — sif. Tamamilə ağ, lap ağ, ağappaq. Apağ süfrə. Apağ sifət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəmbəyaz — sif. Ağappaq. Qarlı, qartallı bir yığın dağlar; Ta uzaqlardan bəmbəyaz parlar. H. C.. Bəmbəyaz qar kimidir, bəlkə də qardan ağdır. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəhəng — is. Ağızın küncü. <Musanın nəvəsi> . . şalvar cibindən çıxartdığı ağappaq bir yaylıqla cəhənglərinə bulaşan qatığı təmizcə sildi. Qant.. Qəzəbindən <Göyüşün> cəhənglərində köpük göründü. Ə. Abbasquliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dam — 1. is. 1. Ev, bina, tikili. Şəhərin dar küçələri, sıx həyətləri, qaranlıq damları onları təmin etmədi. M. C.. // Əsas binanın yanında tikilmiş və ona yapışıq otaq və s. Şərəfnisə xanım ikinci damda ahəstə ağlaya ağlaya yun darayır. M. F. A.. Qara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damarlı — sif. 1. Çoxlu damarı olan. Damarlı ət. 2. Xəstəlik, arıqlıq, qocalıq və s. nəticəsində dərisinin üstündə damarları görünən. Əmiraslan baba damarlı əlini qar kimi ağappaq saqqalına çəkir, uzun bığlarını tumarlayırdı. S. R.. 3. məc. dan. Namuslu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
